De derde week gaat voorbij


Zittend in een hoekje van de tuin “genietend” van een stralend zonnetje maar genietend is echter niet het juiste woord. En dat is nu juist het grote probleem. Het weer wordt alsmaar mooier en een deel van de mensen denkt het is een soort vakantie.

En daar gaat het mis. Het is geen vakantie en al helemaal niet meer de ver van mijn bed show. Het eerste sterfgeval in de relatie van A Jenne Sjlaagboom is een feit en eveneens liggen de nodige “kirchroadsjer” op de IC of aan de zuurstof. Dat is wrang, machteloos.

Ik probeer de “mensen” deels te omzeilen, ga vroeg de boodschappen doen en vindt het lastig om af en toe te praten. Ik probeer de machteloosheid om te zetten in acties voor andere maar toch ook de oproep voor A Jenne Sjlaagboom gedaan. En dit gevoel, ondanks het vragen, geeft mij/ons de moed om positief te blijven.

De mensheid begint zich te verbinden, velen komen voor elkaar op. Hulp aan iedereen van veel kanten, samen sterk. En dat is Kerkrade….’t sjunste op de welt, niet voor niks. Wij zijn een stad maar ook weer niet, een dorp. Kirchroa, in geen andere stad zie ik deze solidariteit en daar mogen wij trots op zijn, voor altijd en niet alleen nu.

Zeker zijn er de nodige “azijn” drinkers en dat bewijst deze periode maar weer. Ze zien het deels anders en dat is jammer. Mijn motto is en zal altijd blijven, kijk wat je kunt doen voor een ander, ideeën, inspiratie, het geeft een goed gevoel.

Steek de medemens aan met dit gevoel, geef hulp als ze het even niet weten. Sta zeker open voor commentaar, positief of negatief, probeer van twee kanten tot een goed iets te komen. Communiceren is daarbij het sleutelwoord. De tijd van alleen doen is voorbij, concurrentie is niet meer het juiste woord, samen bereik je meer dan alleen.

Ik sluit de derde week met een dubbel gevoel af. Dankbaar voor alle reacties, giften, brieven, kaartjes, bloemen, enz. Ik kan ze niet allemaal persoonlijk bedanken maar van uit het hart ❤❤❤❤ een hele dikke knuffel.

Verdrietig is ook een gevoel. Sterfgeval van onze Toon waar ik later deze week nog op terug kom. Verdrietig omdat een deel van de mens in mijn ogen nog niet inziet wat het doet, met winkeliers,  met de toekomst, met iedere branche die met de lasten zit en voor wie de motivering steeds zwaarder wordt.

Ik probeer voor jullie mijn “positieve” kwatsj erin te houden, een deel zal gek worden en een deel vindt het “top”. In ieder geval, wij gaan in week 4 verder. Heb weer leuke acties en ideeën waarbij wij een ander kunnen helpen.