Hei in ós vieëdel….
“Va hatse welkom in ’t jemuutliegste woeëntsimmer van d’r Maat!”, zoeë bejin iech óp de oavende dat iech drieëne darf. Mit de bekankde, vrundlieje jezichter hinger de tswai tieëke, mit inne wieët deë ’t woad “sociaal” nuits hat i-jekleid en mit de kóndsjaf die doa is, wees iech dat óch dizze oavend werm inne vuur in de bucher weëd. Kóndsjaf is flaich nit ’t richtieje woad. Bekankde, vrung of flaich zoeëjaar famillieë is wat besser past bij en vuur diejennieje die zich doa ummer treffe. Vuur de sjtamdusj-kamerade, vuur de sjoeëlvrung va vruier, vuur verainslu, vuur köppelsjer, vuur de “noa ’t wirk borrels”-liebhabere, vuur de jenissere, vuur de vriediegsmaat-bezukkere, vuur jesjefslu, vuur vasteloavendsjekke, vuur diech en miech. De duur sjteet ummer óp, zoeëjaar went ze tsouw is.
’t Jemuutliegste woeëntsimmer van d’r Maat is en blieft vuur miech e jeveul. En jidderinne deë doa jeweë is, wees haarjenauw woa iech ’t uvver han. Flaich bin iech óch e bis-je ee-kennieg, dat kan zieë, mar ’t is jeweun ezoeë dat weë eemoal doa jeweë is, tseruk kunt. Flaich nit jidder wèch mar me ziet ze dökser en dat is e jód tseeche. ’t Is de intsiegste plaatsj woa ’t nit ópvelt went me verkleid is, dat huet bij ’t janse zoeë wie ’t laache bij ’t Mona Lisa. ’t Is de plaatsj woa 320 vrauwlu ziech ammezere mit manslu in matroze-röksjere, woa de nemlieje tsaal keëls ’t sjwieje weëd ópjelaad went inne buutteredner zie dink deet. ’t Is de plaatsj woa me kriesje darf went dat nuedieg is, went de Bläck Fööss jedrieënd weëde, went “Stääne” langs kunt of d’r Karel Gott tse hure is. ’t Is de plaatsj woa Brabanders, woa me jewend is dat de nate lank zunt, polonaise lofe óp “Dem Land Tirol die Treue”. ’t Is de plaatsj woa auwe leem plate wie nui klinke. ’t Is de plaatsj woa e projram noeëts leuft wie ’t lofe mós en doch leuft. ’t Is heem kómme, ummer werm ópnui.
Iech drieën doa jeer den iech wees dat alles sjtimt. De vrung en vrundinne hinger de tieëk mit hönne laach, de lu vuur de tieëk mit hönne laach, d’r wieët mit ziene miepmop en d’r jong hinger de penninge, jidderinne doa hat datzelfde jeveul en dat weëd versjterkd durch jidderinne deë durch die aofe duur erinner kunt. “Morris, e lekker sjuus-je?” vroagt e wen iech erinner kom. ’t Antwoad wees heë al: “Ja joa, iech drink jee beer.” En mit mie jlaas óp e puetje sjtel iech miech dan hinger d’r drieënpoelt mit reëts neëver miech d’r Werner, hinger miech d’r Boy en um miech erum ’t jód jevulde woeëntsimmer. Went me dan nit heem is dan wees iech ’t óch nit.
Hei truft ziech vanoes alle vieëdele van “ ’t Sjunste óp de welt” ’t sjunste van de welt. Evvel óch vanoes Kölle kómme ze, oes Rotterdam, Amsterdam, Eindhoven, neum mar óp. Zoeëjaar Heële lieët ziech zieë in ’t woeëntsimmer. Sjtuchele weëd hei jroeës jesjrève evvel me kan óch jet van ee han. Jidderinne kent jidderinne en weë nui is, liert waal jidderinne kenne.
Iech mis ’t drieëne, de lu, de moeziek en de sjtiemoeng. Iech mis d’r sjeële zever deë óp zoene oavend bij e “biersje” oesjekroamd weëd, iech mis ’t jenisse van wie lu ziech ammezere, ’t danse óp hön moeziek en iech mis ’t tröansje went klanke emotsiejoeën weëde. Iech mis ’t sjoenkele van d’r Knipa, ’t mitzinge óp vasteloavendslidjser in d’r Mai, iech mis de kameraadsjaf en ’t aa-sjtoeëse óp ’t leëve….
Iech zaan jiddere oavend “Va hatse welkom in ’t jemuutliegste woeëntsimmer van d’r Maat!” mar wen iech zoeë druvver noa dink, wa, dan is dat sjtuksje welt vuur miech ejentlieg mieë “ ’t klingste vieëdel va Kirchroa”. En dat is zoeë wie de Hillieje Bläck Fööss ummer proklamere “….et Schönste wat m’r han, schon all die lange johr….”.
Bis flot, unne deejay Maurice Hinzen
18-04-2020
