Een week vliegt voorbij.


Een week die zo snel ging, een week van uiterste, een week van emotie. Stress, zorgen hebben, lachen en denken. Een week die weer duidelijk maakt waar je staat in de maatschappij, als stad, als bedrijf, als persoon, als team.

Het schrijven van Matt geeft steeds meer inhoud….

Wij hebben de “luxe” mogen hebben dat het terras vaak goed gevuld was. Binnen was ook goed bezet, dankzij jullie, onze vaste gasten en nieuwe gasten. Maar dat baart ook zorgen. Het lijkt de “normaalste zaak”. Lekker druk, de regels van de overheid in acht nemen. Maar dit lukt niet altijd, zeker niet met een biertje op. Maar goed, de situatie in Amsterdam heeft behoorlijk wat losgemaakt. Waarom daar wel en hier niet? Gaat het een golf van zieken opleveren? Dat zal de tijd moeten gaan uitwijzen. Als niet, wat dan? Het gezag is dan niet meer het gezag wat het moet zijn. Waar leg je de grens van gezag?

Dit worden spannende weken. Mensen willen deels weer graag, ze willen ontspannen en daar begint de inspanning voor het team. Gelukkig begrijpen onze gasten het wel als wij er iets van zeggen maar dit is niet overal. Het zal ook zeer zwaar worden voor de horeca. Mensen zijn deels bang, gaan wel naar de supermarkt maar een bezoekje aan de horeca is nog beperkt. Ongeacht hoe goed iedereen zijn best doet, bij een deel is het velen malen hygiënischer dan bij een winkelketen.

Zoals Matt het al in de brief schrijft. Hij maakt zich zorgen en ik ook. Voor mede ondernemers en niet alleen in de horeca. Nu, nee niet nu, al 11 weken geleden moest je als ondernemer je innovatie tonen. Ondernemen, wat kan ik wel in plaats van wat niet. Het “virus” is niet voorbij, zakelijk gezien zeker niet. Het wordt niet 1,2,3 als vroeger. Je moet juist nu ondernemen, laat je zien, bedenk iets, hier is mijn bedrijf! En daar gaat het mis. Het komt niet meer vanzelf en dat baart zorgen. Zeker is het niet eenvoudig met alle regeltjes al dan wel of niet terecht.

Ik bied graag mijn hulp aan, meedenken. Hang je vast, bel, app, jij hebt ideeën, ik misschien ook en bam wie weet.

Wij gaan hopelijk een mooie zomer tegemoet en hopelijk gaat de gevolgen en de onderzoeken iets opleveren. Want als het weer najaar wordt en even tegenzit dan, tja, dan zullen er velen in zak en as zitten. Wij hebben half maart een waarschuwing gekregen. De wereld heeft iets gemerkt maar glijd inmiddels af naar de tijd zoals het was. Ikke ikke, meer meer… Ik hoop dat vele collega’s in welke branche dan ook haar of zijn ondernemerschap gaat tonen, het is hard nodig.

Nogmaals dank voor een ieder die ons heeft bezocht en nog gaat bezoeken.

Wij gaan deze week onze openingstijden een beetje aanpassen. Wij proberen waar mogelijk de kosten te beperken en moeten uiteraard ook kijken hoe wij ons erdoor slaan. Een hele week in het bedrijf zijn lukt niet. De stappenteller maakt overuren, net als wij, thuis is een gezin en rust moet toch af en toe. Ik ben nu op, gaar, vermoeid. Voor een week mag dat wel een keertje maar de lijn zal gevonden moeten worden. De tijd moet dit uitwijzen.