Vuur tswai weche tseruk nog bij os, mit wennieg lof waal tse versjton, d’r Lei woar op d’r honk. En als waachhonk hat menig kirchoadsjer d’r Lei liere kenne, waachhonk mit zienge koempel uvver d’r KVV, zie waachete uvver de tradietsjoeëne die waal ins, en nog ummer binnen d’r verain verjesse woeëte en weëde.
D’r Lei woar jinne ainfache, heë houw zieng mening veëdieg en dat woeët nit ummer op pries jesjteld, doa moeët me teeje kenne, en mit um kenne jon. D’r zunt lu die veule ziech teeje de brost jesjtoeëse durch d’r Lei, evvel aaf en tsouw direct zieë is wat d’r miensj neudieg had, en zicher zal ich ins jet verkierd jezaat zieë….evvel … hij die de eerste steen….of zoeë jet wa.
Als prins van Utopia woar heë in zie element, de letste joare mit de sjunste kostuums pronken, en dat dong heë jeër, evvel dat dorf och….’t woare unieke kostuums. De letste joare jong ‘t ummer sjleëter mit de jezonkheed, de lof jong voet, de conditie im eimer, evvel doch….mit rollator en e alcoholvrij biersje dong me ziech de muite.
Bis vuur tswai weche….de muite wat me ziech moeët doeë um eroeser tse kenne woar ‘t nit mieë weëd, me zaat ‘t zelver….dit is jee leëve mieë. Me houw alles jerejeld, evvel corona koam och nog effe op bezuk en dat hat alles flotter in jeng jezatse.
Me had absjied jenoame, d’r Osse Lei is noa Utopia, me zal doa och werm de neudieje teeje de sjieëne aa treëne, evvel blief dat och doeë, blief wie me is, blief de lu d’r sjpeijel vuur hoade, wail bij e deel van de lu zal dat ummer neudieg blieve en doe wots wie jinne angere dat dat neudieg woar.
De jonge en meëdsjere va dienge sjlaagboom zalle doech misse, en d’r roeë of wie me ummer zaat, mienge zoon, zal dukser dinke…woa is dat breuzelsjoas. ‘T jeet diech jod Leo, de jrus an d’r Jo deë diech al is vuur jange en och d’r Lenaertz Wim zal noen doa zieë….
Maat unge vasteloavend in d’r Himmel, en waach dis moal nit uvver d’r KVV evvel uvver die Kirchroa, dieng sjtad die me zoeë jeër houw.
