Dodenherdenking dat moge duidelijk zijn maar voor mij, ons, A Jenne Sjlaagboom, een dag met een “gevoel”. 2017, na een turbulent jaar krijg je een belletje van de brouwerij. En in een korte periode wordt je de “nieuwe” uitbater van een begrip op de Markt. Na hard klussen met veel werk en veel vrienden gaan wij vrijdag 4 mei open.
Het is dit jaar dan ook alweer 3 jaar ’t Woeëntsimmer van d’r Maat.
2017 werd ik voor de leeuwen gegooid met een Sjlaagboom die op 0 stond. Een WMC voor de deur en slechts 1 jaar ervaring in de horeca wereld met het Patronaat. Een uitdaging maar met een top team, vrienden zijn het, is de Sjlaagboom in 3 jaar tijd een begrip geworden. Met ups en downs. Je wilt het goed doen voor iedereen maar soms lukt dat niet. Simpele dingen kunnen dan verkeerd uitpakken maar goed, dat zijn leermomenten en soms doet het pijn maar achteraf merk je voor jezelf dat het zo wel goed is.
En nu, 2020, een nieuwe uitdaging.
8 weken geen Sjlaagboom, 8 weken een emotionele achtbaan. En wij zijn er nog niet, nog lang niet. De deur weer mogen open maken is een….maar wat nog gaat komen kan nog niemand bevatten. Alles gaat anders worden en je gaat nadenken en dat begint pijn te doen.
Ik hoop dat wij nog menig jaar voor jullie klaar mogen staan. De tijd en de middelen met name de financiële middelen moeten het gaan uitwijzen. Veel, heel veel collega’s hebben het zwaar en gaan het zwaar krijgen. Ik zal de laatste zijn wat de moed zal laten varen. Samen staan wij sterk. Kerkrade, Nederland, de wereld maar dat kan enkel en alleen als wij ook voor elkaar klaar staan. Geen concurrentie, collega’s, in welke branche dan ook.
En uit deze foto put ik nu mijn kracht….
Deze clip zal zondag geplaatst worden, mit de kop in de wolke……akoestisch….. De tranen krijgen de vrije loop.
Dit liedje is voor iedereen die een dierbaar iemand heeft…..went murje deë inne teeje kunt… En dat is geluk, er zijn mensen die kom je tegen op je levenspad. Die blijven, die geven je kracht. En dat is wat wij, het team van A jenne Sjlaagboom, ’t Woeëntsimmer, jullie willen meegeven. Dankzij jullie krijgen wij de kracht, jullie steun, jullie vriendelijke woorden, brieven, financiële bijdragen.
Wij gaan op naar jaar 4, hopelijk, en wij verschuiven de datum een dag naar 5 mei. Waarom? Omdat wij de vrijheid waard zijn, die is er nu deels even niet maar des te meer een reden om ervoor te gaan. A jenne Sjlaagboom mag nooit verloren gaan….sinds 1955 een begrip…..