6 jaar geleden hebben wij op 4 mei de deuren geopend. Geen mijlpaal maar toch een “prestatie”.
De dag van de opening is stilletjes naar 5 mei geschoven…..4 mei is tenslotte geen dag om te vieren…..maar te gedenken. Zoals gezegd het is geen mijlpaal….. al voelen de jaren in de horeca af en toe zwaarder.
Waar wij een maand geleden Audry mochten begroeten in het team, gelukkig een “fulltime” functie ingevuld…..maar helaas….het lukt niet….de gezondheid van Audry laat het niet toe….het vak valt haar zwaarder dan het lijkt. En dat betekent voor ons weer een nieuwe zoektocht. Horeca is gevoel, passie, hard werken, soms ook minder hard, maar de uren….die tikken aan.
Waar ik enige tijd geleden nog zei….nog 20 jaar….vraag ik mij nu af….zijn er nog kanjers, toppers die het kunnen? Houdt ik het zelf nog zo lang vol…. lichamelijk maar zeker ook naar de vrienden toe….horeca(ondernemer) neemt ook je priveleven in beslag….daar heb je voor gekozen…maar toch….
Het lijkt eenvoudig….een beetje domme praat, een grapje, het pilsje, koffie of het glaasje fris….maar het is een roeping….je bent ervoor geschikt of niet….laat voorop staan dat je het niet voor iedereen goed kunt doen….dat punt zijn wij inmiddels gepasseerd….onze gasten waarderen onze inzet….en wat de buitenstaander zegt….. l.o.a…. zullen wij maar zeggen??
Wij gaan verder….met onze inzet, met onze passie met de hoop dat wij binnenkort een topper gaan vinden die samen met een mooi team A jenne Sjlaagboom laat beleven wat het is… ‘T woeëntsimmer van d’r Maat…..’t tsimmer woar zich jidderinne welkom veult….erm of riech, krank of jezonk, kluur of jing kluur, humor of rauwele, witman of witvrouw, vrijgezel of jetrouwd.
Op noa ‘t 7e joar….op noa e nui joar mit alwerm uitdagingen.
Unge entertainer….of doch langzaam aa wieët?
