In tijden van drukte en een samenleving met deels een kort lontje wordt je op sommige momenten weer eens even wakker gemaakt.
D’r Frenk, alias Klutie is nit mieë.
Een bijzonder persoon die altijd goed gemuts was, niets was te veel, altijd klaar staan voor een ander, muziek was zijn passie met een lekkere versnapering erbij.
Op de “sjuutsewei va Haander”, bij zijn kapel ” ‘t Loarusje” met zijn vrienden Bruttes, D’r Thei, d’r Dolf, d’r Matthes, d’r Ollie, d’r Uwe zieëliejer, ”t Alex, ‘t Marel, d’r Tiete Mai, en nog veel meer….
Leeve Frenk, me is inne faine miensj, ‘t jeet diech jod doa boave…. veul tse vreug….evvel dat is ‘t leëve….me wit noeëts wat komme jeet….
Duch d’r Uwe de jrus, en vang aa mit ing nui kapel, de Himmelkapel en maach doa de sjtiemoeng wie me hei och had jemaat….en blief wie me is….inne heer mit e hats va jood.
Dienge vrunk en inne hoof angere vrung junt diech feële.
