Adieë faine miensj


Ozze Frits, d’r Jiessens Friets, weltbekank in Kirchroa.

Wie kon Frits niet, een persoonlijkheid op zich, altijd goede zin, gevat van humor, altijd in voor een grapje. Sjtuchele en verhalen vertellen over “vroeger” ……bij de harmonie, de drumband, zijn werkgever…. Frits was een mooi persoon. Ondanks dat zijn geliefde vrouw vroeg is overleden bleef hij altijd positief. Het glas was altijd half vol….

Ernst Mosch, dat was zijn ding….dirigeren op een manier zoals enkel hij dat kon….tranen liepen over de wangen bij de mensen….en wat te denken van de “löffelpolka”. Met zoonlief Frans en ega Anja mocht hij mee op stap….om te betalen was zijn spreuk. Op zaterdagochtend broodjes eten bij Frans, Anja en Gigi, zijn kleinkind waar hij trots op was.

Leeve Frits, danke dat iech dienge vrunk dorf zieë…..danke wie me woar, duenge humor, dieng gaaf wa kwatsj oes hoale….dieng positieve jedanke….ejaal wat woar….dieng goedheid vuur alles en jidderinne…..och al houw me hinger de colliese de mening veëdieg. Duch miech d’r Mousset de jrus en drink inne op os, waach uvver die en ung Kirchroa…..jrus miech de vrouw, en oeëts komme vier os werm teeje en sjteet me mit de leffele, de diriejeër kuul, ’t jerese hemme en ’t buffet wat nit flot jenog koeët aavange veëdieg.

Kirchroa is inne topper ermer, evvel os Hemel inne markante perzeunliechkeet riecher. Adieë kameraad…of besser jezaat vrunk….de kameraade woare jesjtorve.