Met verslagenheid hebben wij afgelopen week vernomen dat Rita Turk op 94 jarige leeftijd het aardse heeft verlaten.
Rita was een icoon in het Kerkraadse. Zoals ze boven de rivieren Ron Brandsteder, Diewertje Blok, Lorreta Schrijver en nog vele andere bekende Nederlanders hebben die het aardse verlieten, zo had Kerkrade haar Rita.
Rita liep tot verleden jaar nog met veel plezier in haar Kerkrade rond, terrasje hier, terrasje daar, op zondag naar de kerk en met de dames nog een kopje koffie of een wijntje.
Ook A Jenne Sjlaagboom wist Rita met regelmaat te vinden, even gezellig een praatje, over het heden en het verleden.
Rita wist wat een zaak, en in het bijzonder een café met zich mee bracht, hard werken en veel incasseren en accepteren. Ze had respect voor horecaondernemers en zo ook voor ons.
Verhalen van het verleden deden regelmatig het gesprek voeren. Ze had met haar man Mathieu de nodige jaren cafe Turk bestiert op de Markt, de opvolger van cafe Rutten, en na cafe Turk was het nog Goebbels, d’r Pungel, de Wieëtsjaft en tot op vandaag de Aftrap.
Haar man Mathieu kreeg de ziekte parkinson wat betekende op een “jonge” leeftijd stoppen met de zaak, het ging niet meer. Noodgedwongen werd er een einde aan het tijdperk Turk op d’r Maat gemaakt.
Rita gaf altijd aan dat ze het gelukkig “goed” geregeld hadden en dat ze gezegend was met een goede gezondheid en “pensjoeën”
Ze kon genieten, met familie, vrienden maar ook alleen.
Rita begon met een cappuccino….en is ’t al tsiet vuur e wijntje….en dan ook wel eens een “bitterbelsje”…..geen grote portie maar ook geen kleine….4 stuks waren meer dan voldoende.
Rita was ondanks haar hoge leeftijd nog zeer “nuchter” in haar denkwijze……jinne naksje behai….duch mer jeweun…da deet me jek jenog…..was een van haar uitspraken.
Vasteloavend was haar feestje….ze kon genieten….zo ook bij ons….verkleed of met haar “ieëre-road”, daar was ze lid van….uniek mag wel gezegd worden….normaliter enkel en alleen voor de prinsepap of mam….maar ook Rita en haar man Mathieu waren trots “mitjelied”
Rita werd enige tijd geleden geconfronteerd met haar gezondheid…… naar Hoog Anstel voor de verzorging…..met rollator terug naar huis….en toen begon haar vitaliteit zich langzaam te melden….de mankementen kwamen stapje voor stapje……ze was kranig….niet klein te krijgen.
Uiteindelijk heeft ze, met het voorzien van de heilige sacramenten, in alle rust met haar naaste familie de laatste adem uitgeblazen.
Leef Rita,
Hat hatslieje dank dat vuur uch hant darve kenne, me woa ing sjpas um tse darve bejrusse, ummer jod jemoet, ummer inne laach.
Me is erropper……unge Mathieu sjteet an d’r himmelspoat tse waade….d’r leeve Petrus bejrust uch en zeët jezondheet….lokaal Turk is werm op. D’r Bucks Wiel, d’r Jerard Frantzen, d’r Ploume Friets, d’r Sjtelsman Hans, d’r Haseliers Frens, d’r Ploume Nic, ’t Crouse Net, en noag voal mieë bekankde Kirchröatsjer, ze sjtund in ’t jareel uch op tse waade.
Kirchroa is ing icoon ermer, d’r Hemmel ing riecher,
De jrus doa boave, hod uch vrieë en vier zient is oeëts werm, bis die tsiet…..tjusje kusje, jezonkheet.
Kinger, kingskinger en familieje vier wunsje uch alle kraft mit ’t verwirke van d’r verloes.