In ’t leëve kriet
jidderinne wal jet tse verdoere,
Me helt ’t bij ziech,
Binne de veer moere.
Jraad dan
kunt de sjwoar tsiet
in ’t leëve,
Me weul ’t leefste
alles d’r vuur jeëve,
Evvel d’r körper zeët
jet angesj.
En zelver ……
houw me ’t nit verwaad.
Iech wil nog zoeë veul doeë,
Mie leëve op dis eëd
Is doch nog nit “volbraat”?!
Vuur d’r inne is ’t
Laider tse sjpieë,
Tsezame mit d’r partner en de familieje mos me lieë.
Vuur d’r angere
Is nog hofnoeng doa,
Jiddere daag
noa ’t sjpetaal
mos me joa.
Jraad dan
wit me
weë dieng vrung zunt,
Die mit diech ’t “traject”
van ’t leëve durch junt.
Ze losse diech laache,
verjesse effe de zurg,
Murje is hoffentliech
inne nuie daag,
En hu sjlunt vier os d’r durch.
Wie inne eech, zoeë sjterk
wil me ziech veule,
Evvel de krankheed
Die bliet mit diech “zeule”
D’r leeve herrejod
had os nit de kraft
van d’r natoer jejoave,
Weë wit zient vier os oeëts….doa boave.
En darve vier os
doa boave bejrusse,
Da hant vier werm sjpas
en hoale alles in,
Da vengt ’t leëve opnui aa,
En sjrieve da och in de woad
Van d’r Sjaak sjoeën is ’t leëve Bremen…..
vier rrrrieëte um eine drin
Vuur jidderinne deë ’t aa jeet….wail och A Jenne Sjlaagboom hat zie kruutsje….os jeste junt os noa an ’t hats….los dis sjrieve inne klinge “hart onder de riem” zieë.
