Sjtoots zieë op inne
dat darf me waal ins zaache,
wail af en tsouw
mos me kenne,
vöal ieëlend verdraache.
Me mos zelf
inne hoof verwirke,
De jedanke die blieve mer sjnirke.
De tsekondes veule aa wie stonde,
Weche lieche waal monde.
En doch
Me sjleet ziech d’r durch hin,
Wail urjens sjiengt werm de zon,
Woa me hin verlangt,
en va me kriet, jouw zin.
Los os verdrieve
die duuster wolk,
d’r ieëlend an zie sjuuve,
Los os laache en mit ee va hatse vermaache.
